دریچه های توپ و شیرهای پروانه ای هر کدام مزایا و سناریوهای کاربردی خاص خود را دارند. انتخاب باید بر اساس نیازهای کاربردی خاص و الزامات فنی انجام شود. تفاوت اصلی بین شیرهای توپی و شیرهای پروانه ای ساختار، حالت عملکرد، هدف، عملکرد آب بندی و سناریوهای قابل اجرا است.
ساختار و حالت عملکرد:
قسمت های باز و بسته کننده دریچه توپی کروی هستند که توسط میل سوپاپ هدایت می شوند و برای رسیدن به عملکرد سوئیچینگ حول محور شیر توپی می چرخند. راشیر توپیمقاومت سیال پایینی دارد و کار با آن آسان است. فقط باید 90 درجه از باز کامل به کامل بسته بچرخد.
قسمت های باز و بسته کننده شیر پروانه ای صفحات پروانه ای دیسکی شکل هستند که برای رسیدن به هدف باز و بسته شدن حول محور شیر می چرخند. شیر پروانه ای دارای ویژگی های ساختار ساده، اندازه کوچک، وزن سبک و سوئیچینگ انعطاف پذیر است. می توان آن را با معکوس کردن رفت و برگشتی 90 درجه سوئیچ کرد.
هدف:
شیر توپی برای ارسال و کنترل سیالات، به ویژه برای محیط های حاوی الیاف، ذرات جامد ریز و غیره مناسب است.
شیرهای پروانه ای عمدتاً برای کنترل جریان سیالاتی مانند هوا، آب، بخار، محیط های خورنده، گل، روغن، فلز مایع و محیط های رادیواکتیو استفاده می شوند و عمدتاً نقش قطع و دریچه گاز را در خطوط لوله ایفا می کنند.
عملکرد آب بندی:
شیر توپ عملکرد آب بندی خوبی دارد و می تواند عملکرد آب بندی خوبی را حتی در شرایط دمای بالا، فشار بالا یا محیط های خورنده حفظ کند.
عملکرد آب بندی شیر پروانه ای کمی بدتر از عملکرد شیر پروانه ای استشیر توپی، اما شیر پروانه ای در شیرهای با قطر زیاد مزیت منحصر به فردی دارد.
سناریوهای قابل اجرا:
شیر توپی برای مواردی که نیاز به باز و بسته شدن سریع، نیاز کم به مقاومت سیال و کاربردهایی که نیاز به عملکرد خوب آب بندی دارند، مناسب است.
شیر پروانه ای برای مواردی که نیاز به تنظیم جریان مکرر دارند و همچنین کاربردهایی که نیاز به تعویض سریع و قطر زیاد دارند مناسب است.